بدون تردید، فقر و نابرابری های اقتصادی از زمره مهم ترین معضلات جامعه بشری است که از جایگاه ویژه‌ای در بین سایر مسایل اجتماعی برخوردار است. به دفعات تکرار شده که عامل اصلی مؤثر بر آسیبهای اجتماعی، فقر و به بیان تفصیلی تر نداشتن شغل، سرمایه و درآمد اقتصادی است. در هر جامعه‌ای، قشری که در فقر زندگی می‌کنند بیشتر از دیگران در معرض آسیب های اجتماعی قرار دارند. فقر از بنیادی ترین مشکلات زندگی انسان است که با وجود پیشرفت و توسعه گسترده در زندگی بشری، میزان آن نه تنها کاسته نشده بلکه طبق آمارهای موجود در حال افزایش نیز می باشد. بر اساس مطالعات پژوهشگران، ن بیشتر از مردان در معرض خط فقر قرار دارند زیرا ن از قابلیت ها و امکاناتی که برای توانمندی و کاهش فقر لازم است محرومند.
سهم نابرابر و بیشتر ن از فقر در مقیاس جهانی غالباً در مفهوم نه شدن فقر” انعکاس یافته است. عوامل بسیاری به عنوان متغیرهای موثر در نه شدن فقر مطرح شده است، مانند نابرابری در حقوق و آنچه ن در مقام شهروند باید استحقاق برخورداری از آن را داشته باشند، نابرابری در قابلیت ها در نتیجه نابرابری در فرصت ها و پیامدهای نابرابر ت های تعدیل ساختاری، نه شدن بخش غیر رسمی اقتصاد و محرومیت ن از امتیازات اشتغال رسمی، مهاجرت و جنگ ها، از بین رفتن شبکه حمایت های خانوادگی، قومی و … نه تنها به نه شدن فقر بلکه به پیوستن قشر خاصی از ن یعنی ن سرپرست خانوار” به”گروه فقیرترین فقرا” انجامیده است.
پیش شرط اساسی حذف فقر جهانی و حمایت ازحقوق بشر، توانمندسازی است. یکی از گروه های هدف مهم در توانمندسازی ن هستند. تأکید بر فقر زادییِ ن، نه تنها به دلایل انسان دوستانه و عدالت جنسیتی بلکه به دلیل اهداف توسعه ای و نقشی که ن در ارتقای بهره وری و رشد اقتصادی جوامع دارد صورت گرفته است و بطور کلی میتوان گفت ن بعنوان عاملان توسعه قلمداد می‌شوند و توانمندسازی ن از جمله مولفه‌های مهم در توسعه پایدار است. توانمندسازی ن تلاشی برای ارتقاء سطح اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی ن است. توانمندسازی ن به معنای کسب قدرت تفکر و اقدام آزادانه، توسعه احساس خود ارزشمندی، اعتقاد به توانایی ایجاد تغییرات مطلوب در خود، حق کنترل زندگی خود، حق انتخاب، قدرت چانه زنی، بالفعل نمودن همه پتانسیل های ن و برابری در جامعه است. به طور کلی توانمندسازی ن کنترل آنها بر زندگی خودشان در هر فرآیند و فعالیتی است. امروزه درک و بکارگیری استراتژی توانمندسازی ن در همه ابعاد فقر نه صرفاً فقر اقتصادی یک راه حل آشکار برای مبارزه با فقر در جامعه و دست یابی به توسعه پایدار است. چراکه یکی ازشاخص های مهم برای سنجش توسعه هر کشور، وضعیت ن و سطح توانمندسازی آنان می باشد.
آنچه که در این میان حایز اهمیت است این که در مطالعه فقر و برنامه توانمندسازی ن می بایست فقر را در ابعاد مختلف مورد توجه قرار داد و به کاهش آن اهتمام ورزید. به عبارتی فقر ن به مراتب فراتر از فقر مادی و مسئله تأمین امکانات ضروری زندگی است و شامل جنبه های وسیع تری مانند دسترسی به فرصت ها، محرومیت از حق انتخاب، اتکاء به خود، اعتماد به نفس، توانایی و امکان مشارکت در فعالیت های اقتصادی، اجتماعی و ی نیز می شود. به طور کلی توانمندی ن نه تنها دارای بُعد اقتصادی است بلکه مهمتر از آن بعد دارای ابعاد ی، اجتماعی و روانی نیز می باشد. بنابراین لازم است مددکاران اجتماعی با توجه به نتایج پژوهش های داخلی و خارجی انجام گرفته در این زمینه برای طراحی و اجرای برنامه های جامع، عمیق و علمی که همه ابعاد توانمندسازی ن را مدنظر قرار میدهد، نه صرفاً توانمندسازی اقتصادی – آن هم بطور نه چندان موثر و اثر بخش -گامهای اساسی بردارند و این مستم برداشتن موانع و تحول در جامعه و فرهنگ حاکم بر آن است که ن را از به دست آوردن توانمندهای خود باز می دارند
درباره این سایت